به گزارش خبرگزاري حوزه، حضرت آيت الله سيدمحمدتقي مدرسي، شب گذشته، در دفترشان در تهران با اشاره به اينكه كفار به دليل موضع گيري كافرانه و جاهلانه و بدون دليل، آيات قران را رد مي كنند، گفت: خداوند به پيغمبر دستور داده است، حرف آنها را بشنود و صبر كند.

استاد برجسته حوزه علميه عراق ادامه داد: خداوند متعال به حضرت محمد(ص) ماجراي اعطاي حكومت به حضرت داود را يادآور مي شود و مي گويد "يادت باشد داود چگونه به حكموت نايل شد". حضرت داود انسان وارسته اي بود كه به قله رسيد و 12 صفت از ايشان در سياق آيات قرآن ذكر شده است.

ایشان تصريح كرد: البته حضرت داود با تمام اين اوصاف دچار يك اشتباه در هنگام ورود ملايك به محرابش شد. بعد ازحضرت داود، پسرش سليمان جانشينش شد و همه ويژگي هاي مادي و معنوي پدر را به ارث برد و اين نعمتي است كه بعد از آدمي فردي باشد كه در همان خط حركت كند.

حضرت آيت الله مدرسي در ادامه باقرائت آيه 29 سوره ص «كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ»، خاطرنشان كرد: شش بحث در اين آيه است و اول از همه كلمه كتاب است. اين كلمه به چه معنا مي باشد و ريشه آن چيست؟

قرآن؛ كتاب شريعت و قانون گذاري

استاد سطح عالی حوزه علمیه کربلا ادامه داد: در هر كشوري قانون اساسي به منزله كتاب اصلي قانون آن كشور مي باشد و در دين ما هم بلاتشبيه قانون اساسي، قرآن مجيد است. قرآن، كتاب شريعت و قانون گذاري ما است كه همه چيز در آن ذكر شده است.

حضرت آيت الله مدرسي در ادامه به تفسير و تبيين كلمه «انزلناه» در آيه مزبور پرداخت و اظهار داشت: اين كلمه به معناي نزول مرتبه اي يا مكاني نيست كه بگوييم قرآن از بالا به پايين يا از آسمان به زمين آمده است.

استاد برجسته حوزه علميه عراق در همين ارتباط تشريح كرد: اصل كتاب و حقايق آن در لوح محفوظ است و اين لوح با قلم قدرت، تقدير و قضاي خداوند بيان شده، چنانچه كه همه حقايق در آن موجود است. زبان آن لوح براي ما قابل فهم نيست، البته به اين معنا نيست كه مثلاً ما كه عرب زبان يا فارس زبان هستيم آن لوح به زبان انگليسي يا فرانسوي مي باشد، لذا از اين جهت براي ما قابل فهم نيست؛ خير.

ایشان خاطرنشان كرد: سرانجام خداوند تصميم گرفت بخشي از حقايق آن لوح را به زبان قابل فهمي براي ما بفرستد و اين معناي انزلناه مي باشد. امام صادق(ع) فرموده اند: اگر نبود اينكه خداوند كتابش را براي ما ميسر كند نمي توانستيم آن را بفهميم.

پيغمبر(ص) واسطه و مبين قرآن مي‎باشد

حضرت آيت‎الله مدرسي در ادامه به تفسير واژه "اليك" پرداخت و گفت: منظور از اين كلمه اين است كه قرآن واسطه و مبيني دارد و بر قلب نازنين پيغمبر نازل شده است و ايشان به ما تفهيم مي كنند.

استاد برجسته حوزه علمیه کربلا منظور از كلمه "مبارك" را در آيه «كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ مُبَارَكٌ لِيَدَّبَّرُوا آيَاتِهِ وَلِيَتَذَكَّرَ أُولُو الْأَلْبَابِ» به معناي چشمه جوشان و فياضي دانست كه تمام شدني نيست و هرچه از آن برمي داريم بيشتر مي شود.

ایشان ادامه داد: چقدر در اين 1400 سال از قرآن برداشت كرده ايم، اما هنوز هم تفسير ها و برداشت هاي جديدي از آن صورت مي گيرد. علامه طباطبايي تأكيد داشتند سزاوار است هر 10 سال يك بار تفسيري نوشته شود زيرا زمان تغيير مي كند و شرايط عوض مي شود.

قرآن؛ چشمه جوشان و فيض تمام نشدني

حضرت آیت‌الله مدرسی افزود: پيام كلمه مبارك اين است كه حق نداريم بگوييم قرآن همين مطلب را دارد و ديگر چيزي در آن نيست. فردي نزد امام صادق(ع) آمد و تفسير آيه اي را گفت و تأكيد تفسيرش فقط همين است. امام فرمودند «اينكه مي گويي درست است، ولي تنها اين نيست كه شما مي گوييد و مي تواند چيزهاي ديگري نيز باشد».

ایشان با اشاره به اينكه نبايد قرآن را محدود كرد، خاطرنشان ساخت: محدود کردن قرآن مثل اين است كه كسي بگويد خورشيد تنها در خانه من مي تابد و بس؛ مشخص است كه اين تعبير اشتباه است.

حضرت آيت‎الله مدرسي در ادامه ريشه تدبر را ادبار يعني پشت و آخر را ديدن و به اصلاح كامل‎تر عاقبت انديشي خواند و گفت: وقتي كاري را شروع مي كنيم تا آخرش را مي بينيم و در همان آغاز مي پرسيم آخر اين كار چيست؟ و اين معناي دقيق تدبر است؛ لذا عاقبت انديشي بهترين واژه فارسي معادل تدبر است.

دست كم روزي 5 دقيقه در يك آيه قرآن تفكر و تدبر كنيم

استاد حوزه علميه كربلا تاکید کرد: قرآن نمي خواهد ما يك آيه را صرفاً بخوانيم و آن را رها كنيم، بلكه با تأكيد بر «لِيَدَّبَّرُوا» ما را سوي نگاه عاقبت انديشانه سوق مي دهد. هرچه مي خواهيد قرآن بخوانيد، ولي در روز دست كم 5 دقيقه در مورد يك آيه تدبر كنيد؛ هرچند تفكر براي انسان كار سختي مي باشد، ولي بايد بدانيم همين 5 دقيقه اثرات بسياري دارد و ممكن است از يك آيه براي عمري استفاده كنيم.

تفاوت ميان تذكر و تدبر

ایشان در ادامه تذكر را تطبيق دادن با خود دانست و اظهار داشت: مانند اينكه وقتي خبر مرگ فردي را مي شنويم و يا مي بينيم فردي را تشيع مي كنند، به خود تذكر داده و بگوييم روزي نوبت من نيز مي شود آيا خود را آماده كرده ام؟ تدبر فهم حقيقت و تذكر هضم حقيقت است چنان كه جزئي از وجود ما شود.

حضرت آیت‌‌الله مدرسی در پایان با اشاره به اينكه قرآن در انتهاي اين آيه مي فرمايد "أُولُو الْأَلْبَاب" تصريح كرد: از اينجا استفاده مي شود، كه اين تذكر، كار هر كسي نيست بلكه كارِ خردمندان مي باشد؛ يعني آنهايي كه عقل خوبي دارند  عمق حقيقت را مي فهمند.

313/35